AİLEMİZ VE ÇOCUKLARIMIZ

Ailede bireyler birbirlerine bağımlı olmayacak, olmamalıda. Aile, bir birlerine bağlı kalacaklar, bir birlerine saygı, sevgi gösterecekler. Saygısız, sevgisiz, şefkatsiz bir aile dağılır yok olur. İyi bir aileniz yoksa şahsiyetinizde yoktur.Akıl baliğ oluncaya kadar, her çocuk anne babasının bakımına, kontrolüne ve terbiyesine muhtaçtır. Anne baba, bu süre içerinside çocuğun ihtiyaç duyduğu kalbi, zihni, fiziki her tür ihtiyacı gidermek zorundadır. Bu anne, babalık görevidir, bu görevden hiçbir anne, baba kaçamazŞefkat, bilgi, sevgi, ilgi yoksa o aile sancılıdır, Problemlidir. İyi bir baba ve anne’nin elinde büyüyen çocuk onurlu ve terbiyelidir. Şahsiyetlidir.  Maneviyatsız ve terbiyeli yetişmeyen çocuklar ilerisinde acımasız bir yaratık olurlar. Çocuk aileden nasıl muamele görmüşse başkalarına onu uygular. Çocuğu sürekli eleştirilerek yetiştirilen çocuklar içine kapanık pısırık özgüvenini olmayan sorunlu bireyler olurlar. Kendisine güven duymayan bir çocuk büyüdüğünde maskeli bir insan olur. Ailede mutsuz olan çocuk aileden her fırsatta kaçmayı uzaklaşmayı düşünecektir. Aile onun için bir sığınak değil, kaçılması gereken bir hapishanedir.Çocuklarınızın hayal kurmasını engellemeyiniz. Bu onların ruh dünyalarını ve akıllarını geliştirir. Ancak, onlara hayalle gerçek arasındaki farkı mutlaka gösterin. Hayatı hayal sanmasının önüne geçin. Çocuğu yargılamayınız. Aptal geri zekâlı, sersem serseri demek yargılamaktır. Çocuğun size olan bağlılık duygularını istismar etmeyiniz.  Çocuklarınızı zehirleyerek terbiye etmeyiniz Çocuğunuza köle muamelesi yapıp, kendiniz de efendi havası vermeyiniz. Çocuğunuzu terbiye ederken, onları sağlıksız genellemelerle mahküm etmeyiniz.Annelerin en kötüsü en iyi bir hocadan iyidir. Çünkü anne’de o çocuğuna karşı bir şefkat sevgisi vardır, Şefkat her sevgiden üstündür. Ailede sevgi hoş görü varsa o ev cennet şubesidir. Aile de kin, nefret, bencillik varsa o ev cehennem şubesidir.Evler Kâbe’nin şubesi gibi olacak, evden ayrılan bir daha tekrar- tekrar buraya geri dönecek. Ev hanımı ehli beyittir.Şehrin kalbi mabetler mescitlerdir, insanın kalacağı merkezide evidir, Kalbidir. Çocuk çevrenin mahsulüdür. Çocuğun ilk çevresi de kendi ailesidir, dolayısıyla çocuk, ilk terbiyesini kültürünü ve dini inanç bilgilerini kendi yaşadığı aile ortamından alır. EVİMİZ YUVAMIZDIR?Her ev ya, cennetin dünyada ki bir şubesi, ya da cehennemin dünyadaki bir şubesidir. Nereden başlanmalı diye soran herkese Kuran’ın Yunus süresi 87 ayetinden den cevap veriyor. Evden başla.Derken Musa ve kardeşine şöyle vahyettik. Şehirde toplumunuz için evleri karargâh edinin, kendi evlerinizi ise ibadethaneye dönüştürerek ibadetlerinizi eda edin. (Yunus/87.)Evlerinizde dahi ağırbaşlılığınızı koruyun Kadim haddini bilmezlik döneminde olduğu gibi dişiliğinizi ön plana çıkarmayın. (33-AZHAB -33.)Bir de evlerinizde okunan Allah’ın ayetlerini ama özellikle onlardaki hikmeti düşünün şüphesiz Allah ilmiyle her şeyin özüne tarifsiz nüfus eder her şeyden haberdardır.( 33/34.)Kadın erkek ilişkisi Kuran’da cinselliğin ilahi bir boyutu buyruğu vardır, cinsel ilişkiyi ihlal ve ihmal etmek, bir başka değişle kadın ile erkek arasındaki ruhsal ilişki, cinsel ilişkilerin Vazgeçilmez esası olarak algılanmıştır.Erkek kadın arasındaki cinsel ilişki azlığı ve uzaması erkek kadın arasındaki sevginin azalmasına sebep olur. Buda birçok ailede iç huzursuzluk yaratır Ayrılıklara bile sebep olur. Hâlbuki mutluluk tatmine, tatmin aklın gelişmesine sebep olur.İnsanın dilinden çıkan söz onun ışığıdır Maddi ve manevi hallerde nurudur, Sevgi varlık ağacının hem tohumu, hem de meyvesidir. Sevgi kalbin iradesidir. İrade aklın sevgisidir. Sevgi insanın insana sunabileceği ölümsüz hediyesidir.Sevginin kaynağı Allah’ın varlığa koyduğu cazibedir. Kaynağında Allah’ın bulunmadığı sevgi geçici ve uçucu sevgidir. Gerçek sevgi ailesi yok olmak değil, sevdikleriyle beraber hayat bulmaktır. Eş ve eşim ne demektir. Eş, kadın ve erkek eşittir demektir. Eş demek, kadın erkek eşittir. Eşit eşlerdir demektir. Kuran Âdem ve eşini biz yarattık der. Ve kadınlar asla aşağılanamazlar.O dur sizi bir tek candan yaratan ve kendisine ilgi duysun diye ona kendi cinsinden eşini var eden. 2-Bakara/35.O’dur sizi bir tek candan yaratan ve kendisine ilgi duysun diye ona kendi cinsinden eşini var eden. Gün gelip o eşine sarılınca,(önce) eş hafif bir yük yüklenir ve o yükü bir süre taşır. Ardından yük ağırlaşınca eşler Rableri olan Allah’a:  Eğer bize eli ayağı düzgün, kusursuz bir çocuk bahşedersen söz. Sana şükreden kimselerden olacağız; diye yakarırlar. (7-Araf/189.)