Eskiler gerçekten doğru söylemiş.

 

“Elin tavuğu başkasına kaz görünürmüş…”

Biz içinde yaşadığımız için farkında değiliz ama; imkanı olan her Aksaraylıyı gündüz gözü ile gezip baş döndüren değişimi gözleri ile görmelerini isterdim.

Bilhassa; varoş denilen semtlere yapılan alt yapıyı görseniz, her mahalle ve sokakta oluşan yeni başlayan veya bitmiş inşaatlara bakıp “Burası da mı Aksaray?” demek zorunda kalırsınız…

Şehir merkezindeki mahalle aralarındaki adete birbiri ile yarışan apartmanlar sanki birkaç yıl sonra nüfusun DÖRT YÜZ BİNİ geçeceğinin ayak sesleri…

Aksaray´da yaşayan insanları dinlerseniz, etrafımızdaki; Nevşehir, Kırşehir, Niğde ve Kırıkkale Parisolmuş ve Aksaray onların yanında köy kalmış.

Kayseri´ye geçen veya Kırşehir´e işi düşen merkezde veya geçtiği yol güzergahındaki görüntüye bakıp “Tüh!.. Vah!..” diye içini çekiyor ise hiç kimse Aksaray´ı gezmemiş diye düşünüyorum.

Aksaray´da bir yılda alınan İNŞAAT RUHSATI, adı geçen illerin toplamına yakın…

Her yıl Aksaray´a bir Kırşehir, Niğde ilave oluyor.

Aksaray sürekli zenginliyor.

Araç sayısına bakıyoruz Kırıkkale ve Kırşehir´in iki katı… Aksaray´daki araç sayısı: 119.254, Nevşehir: 114.902, Kırıkkale: 69.632, Niğde:101.810, Kırşehir ise: 66.650 adet.

Kasım ayı itibari ile açıklanan bu sayılar Aksaray´da 120 bini aşmıştır.

“Niğde uçtu gidiyor!.. Nevşehir bizi solladı!..” lafları hiç de gerçekçi değil…

Başkasının tavuğunu kaz görmekten vazgeçin…

Aksaray dev adımlarla büyüyor.

TÜRKİYE AİLECE HASTA

Bugün Pazar…

Bol güneşli bir hava var…

Zannedersiniz ki; zemheri ve gücük çıkmış…

Pencereden sokağı ve apartman bahçesini seyrediyorum. Tek tük sokakta yürüyen insanlar var.

Güzel bir kış gününde bir şeyler eksik.

Eksik olan ÇOCUKLAR…

Top oynayan, bilye(misket) oynayan, ili oynayan çocuk yok…

Beş ila 15 yaş arasındaki çocukları bağlasanız bu saatte evde tutamazsınız…

Eskiden çocuğu eve hapseden sadece televizyon vardı, bugün tedavisi çok zor olan İNTERNET HASTALIĞI…

Ben de seyredip, çocukluğumu yaşamak istiyorum ama sokakta ve caddede seyredecek canlı bir mahluk bile yok…

Telefon edip torunumu arıyorum…

“Çocuk niye telefona bakmıyor?” diyorum, aldığım cevap kısa ve net: “Baba torunun bilgisayarda oyun oynuyor…”

Daha sonra bir yakınımı arıyorum, bu defa cinler başıma üşüşüyor.

Hanımefendi internetteymiş…

Yemek derdi yok.

Yarın çocuklar okula gidecek, ödevlerini yaptılar mı? Kıyafetleri temizlenip ütülendi mi?

Kimsenin bunlar umurunda değil…

Anneyi sorarsan internette, çocukları rahatsız etme, hepsi internette!..

Türkiye ailece hasta…