Sabır mihenk taşıdır, özel hayatımız toplum hayatından önemli düşüncesi çağ dışı bir düşüncedir. Şehirde yaşamanın elbette bir bedeli vardır. Toplu yaşadığımız bir şehirde yapılan hizmetler geleceğimizin huzuru ve rahatı içindir. Günlük keyfimiz için toplumun genel menfaatlerini ber taraf edemeyiz. Köyde yaşamadığımıza göre, toplu yaşadığımız yerlerde hizmet ve çalışmaların yapılmasından rahatsız olmak bencillikten başka bir şey değildir.

     Yapılan çalışma bölgesinde esnaflık yapan kardeşlerimiz elbette belli bir süre mağdur olmaları doğaldır. Onların rahatsızlığına katılmamak mümkün değil, ama yapacak başka bir durumda yok. Ama arabamla belli bir süre rahat edip geçemiyorum düşüncesi bir bencilliktir.

      Geçtiğimiz Cuma günü Ulu cami arkasından eve arabamla geçiyorum. Bu bölge zaten yıllardır önemsenmeyen bir kargaşa içinde. Altgeçit nedeniyle biraz daha araç yoğunluğu bu bölgede oluştu. Yollar zaten dar, birde sağlı sollu araba parkı olunca normal yoldan iki aracın geçmesi curcuna. Yol tıkandı, kimse keyfini bozmuyor bir adım ilerlemiyor.

      15 dakika arabanın içinde yolun açılmasını bekledim. Birkaç arabanın birer adım ilerlemesi yolu açacak. Yada kenar yollar kullanılsa yine yol tıkanmayacak. Ben arabamdan indim trafik polisliği yapmaya başladım. Bazı arabaların birer adım ilerlemesini rıca edip yolun açılmasını sağladım. Bu arada Şahin bir arabadaki genç bana laf attı, “ gazeteci bunlarıda yaz, Belediye Başkanı Yazgı duysun, ama yazamazsınız” dedi.

      Bunlarıda yaz demesinin ardındaki asıl amaç, altgeçit nedeni ile bu yolların yoğun olması idi. Yukarda dediğim gibi birkaç ay sabredip toplumun rahat etmesini araçla geçmeye değişen bir nesil olduğu belli idi. Benden neden bu hizmetin yapıldığını sorgulamamı istiyordu. Aslında bu bölgedeki çift parka yetkililer hiç değilse altgeçit bitene kadar müdahale etmeliler.

      Benim evim bu bölgede ve apartmanın önüne araç koyacak yerimiz yok. Nedeni ise köprü çalışmasından dolayı her yerde çalışma var. Sık sık elektiriğimiz, suyumuz ve internetimiz kesiliyor. Aracımızı park edecek yerimiz yok, üstelik oğlumun işyeri bu bölgede onlarda ticareten sıkıntılı. Ama inanın biz bu çalışmadan hiçbir rahatsızlığımız yok. Çalışma bittiğinde bölgemiz cazibe merkezi olacağından dolayı menmunuz.

       Ama adam köyden aracı ile gelmiş, şehrin durumunu bilmiyor başkanı eleştiriyor. Be kardeşim 4 ay bu bölgeyi kullanmasan ne olur? Eskiden eski terminal sarhoş yatağı idi, gece buradan geçmeye korkardık. Siloların durumu yine aynı şekilde bir demir yığını. Bu bölgede trafik bir keşmekeşti, bu işler bittiğinde herkes rahat edecek, biraz sabır gerekli.

      Cumartesi günü burada çalışan işçiler bir çay ocağında oturuyorlar. Kalktılar bende alt geçit bölgesine gittim. Kendileri ile sohbet ettim 120 günlük sözleşmeleri olduğunu söylediler. Köprünün yapılması bir aylık zamanlarını almayacağını, asıl işin buradan geçen altyapı olduğunu söylediler. Yani buradaki hizmet veren altyapıyı kenarlara aldıkları için zaman kaybı olduğunu söylediler. Demek ki, altgeçitin bir aylık işi varmış, asıl iş altyapıda.

      Buradan ayrıldım tekrar çay ocağına gelip oturdum, bazı kişilerle burasını konuştuk. İnanın aklı selimli insanlar bu hizmetlerden rahatsız olmadıklarını söylediler. Hatta Sayın Haluk Şahin Yazgının Aksaray’daki bu çalışmalarında son derece menmunlar. Hatta bir yaşlımız ben bugüne kadar Aksaray’da böyle çalışma görmedim dedi. Şehrin her tarafı şantiye halinde bu çocuk çalışıyor, güzel projeler yapıyor dedi.

      Bir başka hemşerimiz içme suyu konusuna değinirken, “ herkes göz boyamış, su boruları değişiyor bu borulardan  nasıl su içmişiz? Resmen lağım suyu içiyoruz. Bu Reis su meselesini seneye çözüyor hiç bir şey yapmasa bile bu bize yeter” dedi.

     Bir başka yazımda Yazgının bu hayati çalışmalarını ele alacağım. Nefsimiz için memlekete yapılan bir hizmetten rahatsız olmayalım. Şimdi rahatsız oluruz, iş bitince adama dua etmek durumunda kalırsınız. Gazeteci sizin gibi özel keyfini düşünmüyor, memlekete yapılan hizmetlere bakıyor.