Geçen Perşembe günü akşam üstü sanayide idim. Benim ustadan tutun bazı arkadaşlar erkenden işyerinden ayrılıp akşam ki Regaip gecesine hazırlanacaklarını söylediler. Hatta bazıları oruçlu idi inanın buna çok sevindim. Camiye mi gidiyorsunuz dediğimde cemaate dediler. Akşam bende Peygamberimizin doğumu olması nedeni ile Peygamberimiz ile ilgili güzel terbiye ve aklahtan bahsedilen sohbete katıldım.

      Aslında gençlerimizin cemaatti cemiyeti veya cami sohbetine katılmaları sevindirici. Benim tek sevinmediğim konu ise, şu cemaatçilik, cılıkçılık ve culukçuluk işine karşı olmam. Keşke bu insanları Kuran, sünnet ve icma ümmet şerçevesinde bir araya getirebilsek.

     Şunu samimi olarak söylüyorum her ümmeti Muhammedi seviyorum. Hatta onlara biraz daha kendimi yakın hissediyorum. Dolayısı ile bir müslümana düşman olmam mümkün değildir. Benim itirazım gurupçuluk ve insanların guruplara bölünmesi.

       Perşembe akşamı dinlediğim muhterem hocam çok güzel bir konuya değinerek, “ Peygamber efendimiz hangi cemaattendi?” dedi. Şöyle baktım kimseden ses seda çıkmadı. Hoca efendi hatta orada bulunan bazılarına tek tek bu suali sordu.

      Biraz daha ileriye giderek, Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Hamza gibi birçok Peygamber hangi cemattendi diye sordu. Hiçbirimizde yine tık yok sessizce bekledik. Ben düşündüm Peygamberimiz  acaba şu tarikattan mı bu tarikattan mı idi veya başka bir tarikattan mı idi? İnanın o hiçbir tarikat ve cematten değildi.

      Düşündüğümüzde bakarsak Peygamberimizin Medinede Mescidi nebevide bir mescidi vardı. Yani namaz kıldıkları camii, namaz sonrası orada Kuran sohbeti yaparlardı. Bunun dışında ne cemaat ve nede tarikatları vardı. Tarikat olayı mezheplerden sonra çıktı.

      Cemaat deyip milleti kandırarak devletin marif okullarını açtılar. Nerede ise burada fakir öğrenci okutuyoruz diye zekat ve fitre topladılar. Bu okulları Kuran mektebi gibi tanıtmaya çalıştılar. Son dönemlerde gördük kendi vatandaşına kurşun sıkan hain yetiştirdiler.

      Cemaatin bir hedefi olmalı, Kuran, sünnet ve icma ümmet. Bunun dışındakileri kesin olarak anlamam ve kabul etmem. Son dönemlerde nerede ise şıhlarımızı ve cemaat önderlerimizi Peygamberimizin önüne koyduk ve onları daha çok zikretmeye başladık.

       Eğri oturup doğru konuşalım hangi cemaat ve tarikat birbirini sevip kucaklıyor? Birbirlerini görünce inanın yol değiştiriyorlar. Bunun neresi Kuran ve sünnet hizmeti var? Kuran ve sünnet hizmeti olan herkes birbirini sevip kucaklamalıdır. Ne olursak olalım, dinimiz bir, kuranımız bir, sünnetimiz bir, bir bir bir. Öyle ise ayrılık gayrılık neden? Gelin Kuran ve Sünnet etrafında birbirimizi sevip, bir bir bir olalım.

      Resulullahın ve sahabenin hayatına bir bakın nerede cemaatçilik ve terikat var? Efendim bunları bir ağacın dalları gibi, islamın dalları diyoruz. İslamın dalında tek meyve olur, o da islam dini, Kuran ve sünneti. Ayrılık gayrılık, başka kollar gibi parçalanmak olmamalı.

     15 Temmuzdan sonra bir yazı yazmıştım, şu marif okulları ile cemaatler neden meşgul oluyor, devlet zaten bunu yapıyor. Bu dini hizmet verdiğini söyleyenler dini hizmetle meşgül olmalı dedim diye yemin ederim öyle saldırıya uğradım ki anlatamam. Hemde cemaat dediğimiz bazı tarikatlardan. İşte gördünüz mü birbirimizi ne kadar sevdiğimizi.

      Yine söylüyorum işimiz Kuran, sünnet ve icma ümmet olmadığı sürece daha çok zıtlaşır dururuz. Hedefimiz iman hizmetleri olmalı, guruplaşmalar olmamalı. Peygamberimizin hayatında ve mesleğinde bu şekilde bir cemmat ve tarikat yoktu. Peygamberimiz hiçbir gurupçuda değildi. Bunlar sonradan çıkan guruplardır. Tıpkı Kuranın önüne getirdiğimiz mevlidi şerif gibi. Bir şiiri hatmin önüne koymadık mı? Önderimiz Peygamberimiz olmalı.