Hayatımız üzerine kabus gibi oturan çıkar ve menfaatler öyle bir hal almıştır ki, nerede ise babanın oğulu, oğulun babayı tanımadığı bir döneme gelmiştir. Hatta biraz daha ileriye gideyim çoğu eşler bile birbirlerini menfaatler üzerine sever olmuştur. Yani her şey artık menfaatler üzerine kurulmuştur. Kendinize yakın bir dost bulmanız çok zordur. Ben sık sık yazarım menfaat üzerine kurulmayan kaç dostunuz var diye. Dönem menfaatler dünyası olduğu için yazıyorum. Varlığında da yokluğunda da sevip sayan dostların ellerinden öpüyorum.



Bu siyasette olsun, sosyal hayatta olsun, içtimai hayatta olsun ve tüm yaşamınızda gerçek manada on tane dostunuz varsa sizden bahtiyar kimse yoktur. Kullanıldığınız sürece sahte dostunuz çok olur. Kullanılmadığında sahte dost bulamazsınız, gerçek dostlarınız parmaklarınızın sayısı kadar azdır.



Dostluklar her şeyin üzerinde olmalı, darıldığınız ve kıvrıldığınızda bile birbirini satmayan dostlar lazımdır. Bu konuyu sık sık yazmalıyım ki, özümüze ve benliğimize dönelim. Herkes kendisini silkelesin ve ne idik ne olduk ve nereye gidiyoruz desin.



Hani karşındaki gerçek dost konuşurken bir şeyler anlatma gayreti içine girmene de gerek duymadan çünkü gözlerinden anlayabiliyor. Ses tonundan ne demek istediğini ne halde olduğunu o kadar iyi anlıyor, beni en az benim kadar düşünebiliyor ! Garip gibi geliyor ama öyle be valla düşünüyor. Canın sıkkın moralin bozuk olur ya hani herkes sorar “ Nasılsın ? “ diye.. “ İyiyim yok bişeyim “ der az bi tebessüm edersin geçer gider. Ama dost öyle değil abi.. Nasılsın dan önce gördüğü anda ( görmese bile hissedebiliyor ) “ İyi misin ? “ sorusunu yöneltiyor. “ İyiyim gerçekten iyiyim “ diyip kahkahalar bile atsan biliyor içini iyi olmadığını biliyor ya anlıyor…



Sadece iyi gününde yanında mutluluğunu paylaştığın insanlar gibi değiller işte. Asıl için kan ağlarken yanında olup tüm derdini, tasanı paylaşır, acını gerçekten hissedebilir. Öylesine bir güven vardır ki dostluğunda temelidir. Bu güven ufacık da olsa kırılsa, dostluk tehlikeye girer, hiçbir şey eskisi olmaz dostlukta. Çünkü içinde ve ucunda menfaat yoktur.



Sizi böyle sadece işi düştüğünde aramıyor/mesaj atmıyor çünkü ne çıkarı var nede altında yatan başka bir sebep.. Sırf merak ettiği için sesinizi duymak istediği için yada bir mesajınızla iyi olup olmadığınızı kontrol etmek için hepsi.. Çok saçma bir konu hakkında yersiz bir yerde mesaj atabiliyor mesela sırf acaba nasıl diye merak ederek. Böyle bir zamanda sizi beklentisiz arayanları hafife almayın onlar gerçek dostlardır.

Dost ya hani bu ama her zaman yanınızda olmayabiliyor. Belki haftada bir belki ayda bir görüşüyor olabilirsiniz. Her gün konuşup görüşmeseniz de varlıklarının huzur ve mutluluk veriyor ve her zaman var olacaklarını biliyorsunuz. Arkadaşlarınız gibi belki dostunuzla gülüp eğlenemiyorsunuz, arkadaşlarınızla geçirdiğiniz zamanın binde birini bile geçirseniz dostunuzla yinede hiçbir sorun yoktur. Yanınızda işte olmasa bile hissettirebiliyor size her zaman yanında olduğunu.



Velhasıl kelam her insana nasip olmayacak hazinelerdendir. Her insanın hayatında en azından bir yahut iki tane olmasını dilediğimdir. Çok olmasına lüzum yok, zaten olamaz da.



Şu zamana kadar yazmış olduğum bunca zırva ve gereksiz şeyden sonra, onlar için bir şeyler yazmam gerektiğini fark etmemle bu yazıyı yazmam bir oldu. Tarifi imkansız bişey işte yazdıkça yazdırıyor, yazdırdıkça ağlatıyor.. Dost bu işte oturup bunları yazdırabiliyor insana..



Yanımda olan, değerli olduğumu, önemli olduğumu, ne yaparsam yapayım bu durumun değişmeyeceğini bana asla unutturmayan gerçek dostlarıma, sevgilerimle.



Gelin hep birlikte karşılıksız birbirimizi sevelim, gerçek dost olalım. Beraberken öpüp kalkınca linç edenlerden olmayalım. Yunusun dediği gibi, “ sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz.”