BARIŞ' BAŞARI VE ZAFER

Aldanma ihtimali olsa bile, sen barışa yönel. Ama eğer onlar barışa yönelirlerse, sen de bu yönelişe uy. Ne ki yalnızca Allah, a güven. Unutma ki O,duyulmayanı duyan, bilinmeyeni bilendir. Tut ki onlar seni barış tuzağıyla aldatmayı planlamış olsunlar, O zaman da elbet Allah sana yeter. O dur seni yardımıyla ve imanlı insanlarla güçlendiren. (8- Enfal/ 61-62. )

En büyük başarı, hayatı imana şahit gösterebilmektir. Allah, tan bağımsız kariyer planlaması yapmayınız. Başarı, sizin başarı adını verdiğiniz şey değil, Allah’ın başarı dediği şeydir. Zafer sarhoşluğu, sarhoşların zaferidir.

(110-Nasr/

Zafer ahlakına sahip değilseniz kazanmayın daha iyidir. Bedir zaferi ahlakın, Uhud ise yenilgi ahlakını öğretti.

Zaferi zorbalar da elde eder, asıl olan zehirlenmemiş olan saygın bir zafer elde etmektir. Bu ise güç ile değil güç ahlakı ile olur.

Sadece zaferi kazanç bilen değil, yaşadığı yenilgiden dolayı kazandığı tecrübeyi de kazanç bilen, hayatın sırrına ermiş demektir.

Allah Rasulü, nün hicret, arkadaşı olan Amir b,Füheyre bir pusuda bir hainin hançeriyle şehit düşerken İşte şimdi başardım, demişti. Onu öldüren Cebbar isimli müşrik bu sözün manasını anladığında, imana kavuşacaktır. Peki, biz başarının gerçek manasını kavradık mı?

Allah İnsan’ın kendi kendini zayi etmesine razı olmaz. Olmamaktadır. İnsan Allah’ın bir şaheseridir. Onun için Allah emeğini heba etmez, ettirmez.

Zaferler çok zor şartlar altında kazanılır, dikkat etmezseniz çabuk yenilirsiniz.

KORKU: DOĞRU OLMAYANLAR KORKU ÜRETİRLER. KORKU SALDIRGANA VERİLMİŞ PRİMDİR.  KORKU DEDİKODUNUN ÜRÜNÜDÜR, ZAAFTIR. KORKU BİR ŞEYİ KAYBETMEKTEN KORKMAKTIR. VE BİR KORKU BİN DÜŞÜNÇEDİR. KORKUNUN KENDİSİ BİR BELADIR. ONDAN KORKANIN KORKTUĞU BAŞINA GELİR. (9*TEVBE/64)

ALLAH İRADESİNİ HÂKİM KILMAK İÇİN, YERYÜZÜNDEKİ İYİ İNSANLARI KULLANIR. KÖTÜ İNSAN İSE KENDİ İRADELERİNİ HÂKİM KILMAK İÇİN ALLAH-I KULLANIRLAR. İNSANLAR DÜNYAYI NE KADAR RAB EDİNİRSE DÜNYA SİZİ O KADAR KÖLE EDER.

DEVLET KUTSAL DEĞİLDİR, BİREYLER KUTSALDIR. ANCAK DEVLET ANADIR, DEVLET BABADIR, ONA EL KALKMAZ. İNSAN ŞAHİT OLMAYA GELDİ, DÜNYA’YA SAHİP OLMAYA KALKTI. NE SAHİP OLABİLDİLER, NE DE ŞAHİT.