(Beşinci bölüm)

İnsan alışageldiği şeyleri normal karşılarken, onlara aykırı olarak ortaya çıkan yeni şeyleri ise kolay- kolay kabullenemez. Peygamber olduğunu söyleyen bir kişinin söylediğini kabullenmekte zorlanmak da böyledir. Çünkü yıllarca toplumda diğerleri gibi olağan yaşayan bir kişi bir anda Allah tarafından görevlendirildiğini ve onunla irtibat halinde olduğunu, kendisine meleğin Allah’tan vahiy/bilgi getirdiğini ve o güne kadar toplumun yaşadığı hayatın ana hatlarıyla, genel yapısıyla, felsefesi ve değer yargılarıyla yanlış olduğunu, gaybten haber vererek öldükten sonra insanları tekrar dirilip yaptıklarının hesabını vereceklerini, buna göre cennet veya cehenneme gideceklerini ve orada sonsuz kalacaklarını söylemesi, işitenleri gerçekten şok  eder. Bunu peygamberlere toplumlarının gösterdikleri tepkiden anlıyoruz.

Toplumun ister seçkinleri ve müstekbirleri, ister sıradan insanlar, buna tepki gösterip karşı çıkanların başlangıçta belki kötü kasıtları da söz konusu değildir. Ancak peygamberlerin söylediklerini değerlendirmeden, düşünüp taşınmadan inanç, yaşayış ve uygulamalarıyla karşılaştırmadan gelenekçilik, taklit ve bağnazlıkla reddetmeleri doğru değildir.

Kısaca eğemen sistemin kahrını çeken ve zulmü altında inleyenler kurtuluşu yeni gele peygamberlerde bulurlar. Zalimler yönetimin kaymağını yiyenler ve çıkar çarkından yararlananlar ise gelen peygamberlere şiddetle karşı koyarlar. Hz. Peygamber vahyi tebliğ ederken, hak ile batılı ayırmıştır. Bunlar neydi, 1-Putpesertlik, 2-Şirk, 3-Hurafeler, 4-Batıl inançlar, bunlarla mücadele etmiştir.  Tebliğ ortamında, Mekke şehri adata putperestliğin merkezi idi, Kâbe’de 300 ten fazla put vardı.       

Hz. İsa’dan TOPLUMUNA SÖZLERİ:

Hiçbir Peygamber kendi memleketinde, akraba çevresinde ve kendi evinden başka hor görülmez. İlk atamıza kendi ruhundan yaratan Allah, insan’ın kendisiyle anlamlı bir ilişki içinde yaşamasını amaçlamıştır. İnsanı seviyor, o insanlar tarafından sevilmek isteniyordu. Yüce yaratıcı yarattığı kullarının kendisine gönülden bağlanmasını, kendi sonsuz yaşantısına paydaş olmasını arzu ediyor. Ne var ki özgür bir iradeyle yaratılan insan Tanrıya baş kaldırdı, kendi yaşamını yönetmekte ısrar etti.

Kutsal kitap buna günah diyor. Bu günah kavramı sadece yanlış davranışları kapsamakla kalmıyor.  Kötü söz ve düşüncelerimizi de içeriyor. Günah özde insan’ın Tanrıya karşı takındığı asi tutumdur.

İnsanlar doğruluk rehberi geldiği zaman, engel olan, sadece, Allah peygamber olarak bir insan mı gönderdi? (17-İsra/94.)

And olsun ki, Siz gerçekten, ölümlüden sonra dirileceksiniz dersen inkâr edenler: Bu, apaçık bir sihirden başka bir şey değildir derler. (11-Hud/7)

Allah isteseydi melekler indirirdi. Önceki atalarımız zamanında böyle bir şeyin olduğunu duymadık, dediler. (23-Müminun/24.)

BEŞER İNSAN HZ. PEYGAMBER?

1-Ölümlü bir insan.(beşer)18/110

2-Allah’ın kulu.53/10

3-Peygamber(Nebi) ve elçi (resul) 3/144

4-Yüce bir ahlak sahibi 68/4

5-Bütün insanlığa rahmet 21/107

6-Peygamberlerin sonuncusu 33/40

7-Yalnız Allah’a davet eden müjdeci ve uyarıcı.33/46

8-Vahyin ışığıyla aydınlanmış bir ışık yansıtıcı.33/46

9-Müminlere karşı şefkat ve merhamet abidesi.9/128

10-Deki bende sizin gibi ölümlü bir insanın.18/110.

11-Muhammet yalnızca bir elçidir, ondan önce de elçiler gelip geçmiştir.3/114.

Çok azı dışında hep onların ihanetine uğrayacaksın. Fakat onları bağışla ve hoş gör, Çünkü Allah güzel davrananları sever.5-Maide/13.

Biz onları yemek bile ihtiyaç duymayan varlıklar olarak göndermedik. Dahası onlar ölümsüzde değiller. (21-Enbiya/8.)

De ki: Ben de sizin gibi bir beşerim. (Kehf-110. Fussilet/6.)

Muhammed biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdir. (21-Enbiya/107.)

Ey Peygamber biz senden önce yaşamış hiçbir insana ölümsüzlük bahşetmedik. Hem sanki sen öleceksin de onlar ebediyen yaşayacaklarımı. (21-Enbiya/34.)

Ey Muhammed biz seni bütün insanlığa sadece bir rahmet olarak gönderdik.( 21-Enbiya/107.)

Âlemlere uyarıcı olsun diye kulu Muhammet e Furkan(kuranı)indiren Allah’ın bereketi pek çoktur. 25-Furkan/1.

Biz seni ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.( Furkan/56.)

Ey Muhammed sen onları yola gelmelerini ne kadar istersen de Allahın sapıklığa mahkûm ettiğini sen yola getiremez ve onların yardımcıları da olmaz. (16-Nahl/37.)

Onlar, eğer yüz çevirip uzaklaşırlarsa, iyi bil ki

Biz, seni onlara bekçi olsun diye göndermedik.

Görevin, sadece tebliğ etmekten ibarettir. (Şura/48.)

Resul’e düşense, yalnızca (Kendisine indirileni) Bütün açıklığıyla tebliğ etmektir. (Nur/54.)

Sana bu hitabı yalnızca üzerinde çekişip durdukları, Problemleri onlara beyan edesin ve inanmaya yatkın Olan, kimselere de onu doğru yol haritası ve rahmet Pınarı olarak ulaştırasın diye indirdik. (Nahl/64.)

Deki ben kendime Allahın dilediğinden başka ne bir fayda ne de bir zarar verme gücüne sahip değilim. Eğer gaybı bilseydim. Elbette çok hatır mal ve menfaat elde ederdim. Ve bana kötülük dokunmazdı. Ben sadece inanan bir kavim için bir uyarıcı ve müjdeleyiciyim. (7-Araf/188.)

Onlar için dua et.  Allah’tan onların affını dile. (Tevbe/103.)

O halde Kuran vahyinin inişi tamamlanmadan, onunla ilgili bir telaşa kapılma; Rabbim ilmimi artır de. (Taha/114.)

Bakın şu muhteşem ayete?

Hem senden önce kimi resul nebi olarak göndermişsek, sonuç almayı umdukları her seferin de Şeytan mutlaka onun idealindeki amaca ilişkin beklentisine gölge düşürmeye çabalamıştır. Fakat Allah Şeytanın çabasını boşa çıkarır. Dahası Allah ayetlerini kendi içinde açık ve birbirlerini açıklayıcı kılar. Zira yalnızca Allah-tır her şeyi bilen, her hükmünde tam isabet kaydeden. (22- Hac/52.)

Söz konusu elçilerden her birine değerinden farklı meziyetler bahşettik. Onlardan kimisiyle Allah konuşmuş kimisini de yüce mertebelere çıkarmıştır. Meryem oğlu İsa ya da hakikat’in apaçık belgelerini verdik ve onu mukaddes ruh ile destekledik. Eğer Allah dileseydi onların ardından gelenler kendilerine hakikatin apaçık belgeleri geldikten sonra bir birlerinin kanına girmezlerdi. Ne ki onlar ihtilafa düştüler onlardan kimi inandı, kimide inkâr etti. Eğer Allah dileseydi bir birlerinin kanına girmezlerdi. Fakat-Allah-dilediğini-yapar. (2-Bakara/253. )  

Onlara de ki: Bende sizin gibi bir insanım. Bana Allah tarafından ilahınız bir tek Allah’tır diye vahyediliyor. Kim, Rabbine kavuşmayı arzuluyorsa onu razı edecek güzel işler yapsın. Ona ortak koşmasın.(18-Kehf/110-41-Fussilet/ 6.) 

Onlara de ki: Ben peygamberlerin ilki değilim. Ben de bir peygamberim ama ileride bana veya size ne yapılacağını bilmem. Ben sadece vahyedilene uyarım ve sizi açıkça uyaran bir elçiyim. (46-Ahkaf/9.)

De ki: Ben sizi ne yoldan çıkarma ne de doğru yola iletme gücüne sahibim. Yine de ki: Allah’ın azarından beni hiç kimse kurtaramaz. Size tebliğ Ondan başka sığınacak kimsem de yoktur. Bana düşen Allah ın ayetlerini etmek ve onun bana yüklediği risalet görevini yerine getirmektir. (72-Cin/ 22.)

Biz o kâfirlerin ileri geri konuşmalarının hepsini çok iyi biliyoruz. Sen onları ille de imana getirmekle yükümlü değilsin. Sen sadece benim uyarıma kulak verip kalplerinde onun korku ve endişesini taşıyanlara Kuran’la öğüt ver. Bilesin ki sen, sevdiğin herkesi hidayete erdiremezsin. Çünkü o, kişinin hidayete ereceğini bilir.  (16-Nahl/82.)                                                                                                                                     

Hiçbir ölümlüyle Allah’ın yüz yüze konuşması olacak şey değildir. Ancak o ani ve içe tesir eden ilahi bir ilham yoluyla veya bir perde arkasından ya da onun dilediği şeyi, yine onun izniyle bildirsin diye bir elçi göndermek suretiyle konuşur. Şüphesiz o aşkın ve yücedir her hükmün de tam isabet sahibidir. (42-Şura/51.)

 Devam edecek.