DİNDEN GEÇİNMEK (1)

Ey iman sahipleri, Hahamlardan ve rahiplerden birçoğu halkın mallarını uydurma yollarla yerler ve Allahın yolundan alıkoyarlar.(9-Tevbe/34.)



Ayette de görüleceği gibi din adamları din tüccarına dönüşübilmekte ve insanları en başta saptıranlar, bu din adamları olmaktadır. Peygamberimiz de bu tarzı sahtekâr din adamlarından az çekmemiştir. Fakat sahtekâr din adamları kadar onlara uyanlar da suçludur. Ramazan ayında TV kanallarında din yerine hikâye anlatan din bezirgânları insanları sömürmekte ve insanları İslam dinden uzaklaştırmaktadırlar. Bu din bezirgânların elinde Allah’ın kitabı yerine hikâye ve masal kitaplarıyla insanları oyalamaktadırlar.

Dinimizin etten kemikten insan olarak onay verdiği, dini konularda kendisine güvenebileceğimize garanti ettiği tek kişi Hz. Muhammet’tir, Onun dışında, gerek onun döneminde yaşamış, gerek ondan sonra gelecekler içinde kimseye böyle bir onay verilmez.



Oysa dinimizde Hz. Muhammed dışında cennetlik ilan edilmiş o kadar çok kutsal vardır ki. Bu kutsalların ve şeyhlerin dedikleri adeta vahiy gibi kabul görmüştür. Oysa gerçek dindarı ancak Allah bilir. Bunun dışındaki teşhisler ancak zandır. Allah’a inanan ve samimi bir şekilde hayır üreten bir kişi Allah’a yakın olmayı, Allah’ın sevgili kulu olmayı umabilir. Hiç kimse İmam Rabbanilerin, İmam Gazallilerin, Abdulkadir Geylanilerin, İmam Humeyni’lerin maneviyattaki üstünlükleri ve mana âleminde lider oldukları şeklinde hiçbir temele dayanmayan iddialar üretmesin.



Maneviyat âleminde kimin ne kadar üstün olduğunu Allah’tan başka kim bilebilir? Herhangi bir kişide Allah’tan bir vahiy mi var ki bir takım insanlara makamlar, evliyalar dağıtıyorlar? Fakat din Kuranı Kerimin anlattığı İslam olmayınca, müritlerin uçurduğu şeyhler de en dindar ve en takva sahibi ilan ettikleri kimseler de mezheplerin dinine göre olmuştur.



Mezhepleri tartışılmaz kılmak isteyen bu kişiler, Hanefi mezhebinin kurucusu Ebu Hanife nin Allah’ı rüyasından yüz kere gördüğünü şeklindeki bir yalanı bile mezhep taassubuyla uydurabilmişlerdir.

Kuranı Kerim’de anlatılan Peygamber mucizelerini aşacak mucizeler yakıştırılan mezhep ileri gelenleri gerçek dindar ve takip etmemiz gereken kişi olarak sürekli lanse edilmektedir. Halk böylece bak bu ne büyük adam, rüyasında Allah’ı görüyor… Falanca ölmüş tavuğu diriltiyor… Sen aciz bir insansın, Allah’ın bu üstün kullarına tabi ol. Nefsanî olma. Bu Allah’ın sevgili kullarını izle ki kurtuluşa eresin, diye uyutulmaktadırlar. Oysa bu şahıslar bu iddialarda her bulundularsa bu; üstünlüklerine değil, sapıklarına delil olur. Dini her şeyden evvel evliya etiketlerinden, cennetin vizesini veren münasebetsizlerden, Allah adına konuşan haddini bilmezlerden kurtarmalıyız.



Bunlar dine, dinsizlerden daha büyük zarar vermektedir. Dinsizler daha çok kendine zarar verir. Bunlarsa bilgisi kıt, geleneklerin esiri olmuş halkı hikâyeleriyle kandırarak din diye kapkaranlık, içinden çıkılmaz, çelişkilerle dolu bir hayat tarzının içine sokmaktadırlar. Üstelik dinin tekelinin kendilerinde olduğunu zannetmekte ve kendilerini dışındakileri Sen kim oluyorsun ki din adına konuşuyorsun diye susturmaya ve bir tek kendilerini dinlenir kılmaya çalışmaktadırlar. Bunlardan birçoğu, dinsizlerden daha çok kendilerini eleştiren Müslümanlara düşman olurlar. Çünkü bu Müslümanların kiminin manen sömürdüğü, kiminin oyuncak yaptığı, kiminin ticari meta olarak kullandığı dini, ellerinden almalarından korkarlar.



DEVAM EDECEK.