Ve Rabbiniz şöyle buyurur, bana dua edin ki ben de kabul edeyim. 40-Mümin/60.

Allah katında duadan daha üstün bir insan davranışı yoktur. Dua insanın Allah’a en yaklaştığı zamandır. Dua kulun Allah’la kalben konuşmasıdır. Dua Allah’a çıkarılmış davetiyedir.

Dua etmek ilahi bir lütuf dur, Dua’nın kabulü fazladan bir lütuf dur. Allah’tan isteyenin kendisine istediği verilse de, verilmese de onuru ve hatırı artar. Allah, tan başkasından isteyenin istediği verilse de verilmese de onuru azalır.

Kulluk duadır, dua Allah’ı muhatap almaktır. Dua etmek, tek başına kabul olmuş bir duadır. Duanın kabulü ise fazladan bir ikramdır. Dua nasıl yapılmalıdır, duanın özü insan’ın yapmak istediği, fakat yapamadığı işleri arzuları Allah’tan istemesidir. Ve bu kul için en tabii bir olaydır, hakkıdır. Her kulun kendisini yaratandan yardım isteme hakkını Allah kuluna vermiştir. Bunu da kulundan bekler, Allah kuluna karşılıksız verendir. İnsan da dua ederken haddini bilecek. Haddi olmayan ve olmayacak istekleri istemeyecek. Allah kuluna murat ettiğini zaten verecektir.  Kulun nefsi istedi diye her isteklerini vermez.

Yüce Allah ben kulumun nefsinin her istediğini verseydim, Yer ve gökler fesattan geçilmezdi. Birilerine kızdığın an Allah’a elini açıp dua ederse, bu istekler de tersine döner, Dua beddua ya döner.

Ancak sen masumsun, zulüm görmüşsen görüyorsan, dua için Allah’a müracaat etmemiş sen, bu hakkını kullanmamışsan, Yüce Allah senin mağduriyetini gidermek için, senin saf ve halis hane bir anın, olduğu an, sana bu duayı kendiliğinden yaptırır.

Allah bir kötülüğün ondan zarar gören hariç, Ancak başkalarının söylemesini çekiştirmesini sevmez, zira Allah her şeyi duyar, her şeyi bilir.4-Nisa/148 ayeti.

Ve kınanacak olanın kınanmasından da korkmazlar. İşte bütün bu özellikler Allah’ın isteyene bahşetmeyi dilediği lütuftur. 5-Maide/54.   

Sen kişilere kızdın seni üzdüler diye, kızgınlık anında yapılan dualar şüphelidir. Tersine de dönebilir, Beddua ettiğin kişilere gün gelir seni onlara muhtaç duruma düşürür. Seni fakirleştirir, seni yoksul bırakır, Onlardan yardım isteme durumuna düşürür, düşersin.

Duanın özü şu olmalı Ya Rab çok verip azdırma, Az verip bezdirme. Dua ederken önce kin ve nefretten nefsini temizle, Kinsiz nefretsiz saf ve temiz bir şekilde dua et. Makbul olan dua budur. Hiçbir makamda ve Kutsanmış mekânda insanlar ve yaratılan varlıklara beddua etme.

O makamlar beddua yeri değildir. Ancak zalimin zulmüne karşı insanların çaresiz kaldığı zaman, beddua edebilirsin. Duanın özü hidayet iyilik olmalı, Kızdığın küstüğün kişilere ve kurumlara devletlere yapılacak en güzel dua onların hidayetini ve iyiliğini istemektir.

Dünya da zalimi de mazlumu da iyiyi de, Allah yarattı, Ancak hadlerini aşanları Cenabı Allah onlara çeşitli şekillerde ceza ve Nusübed verir.  Dilediğini alır yok eder onun yerine iyilerden başka insanlar getirir.  Tarih’te nice İmparatorluklar yok olup gitmişlerdir.

Onların yerinde şimdi kimler var, Oralara kimler hâkim. Allah, ın müdahalesi elbet zalimlere olacaktır. Yeter ki insanlar birbirlerine zulüm etmesinler. Sen daima iyilik et, Kin ve nefretini sevgiye dönüştür. Başkalarının hakkını da Allah’tan isteme, Çünkü Allah kullarına torpil yapmaz. Allah Salih kullarına ahirette mükâfatını verecektir. Bu dünyada da bahtiyar eder.

Mutlak hakikati gözeten gerçek bir dua, yalnızca Ona yönelik olmalıdır. Ondan başka yalvarıp yakardıkları varlıklar, hiçbir şekilde taleplerine karşılık vermezler. Onların durumu tıpkı ellerini suya açıp da ağzına suyun ulaşmasını bekleyen kimse gibidirler. Bu durumda o asla suya kavuşamayacaktır. Küfre sapanların duası sapmalarını artırmaktan başka hiçbir işe yaramaz.13-Rad/14.

Rabbinize gönülden ve gizlice yalvarın. Şüphesiz, O aşırı gidenleri sevmez. Islah edilmişken, yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah’a korku ve umutla yalvarın. Şüphesiz Allah’ın rahmeti iyi davrananlara yakındır. 7-Araf/55-56.

Onun için yüksek sesle dua eden bazı kişileri Hz. Peygamber uyararak, işitmeyen veya uzaklarda olana değil, sizi işitene dua ediyorsunuz buyurmuştur.

 

Kaynaklar. Prof.Dr. Süleyman Ateş. Prof.Dr. İbrahim Sarmış. M. İslamoğlu