bir süredir

toplumun gözü önünde..

toplumu temsil noktasında olanların

konuşamadıkları sadece karşılıklı bağrışıp atıştıkları..

onları ibretle ve dehşetle izlerken artık

boğulmaya başladığımız bir dönem..

tribünlere ezberletilen canhıraş sloganlar ile

fısıldanan ama bağırılarak duyurulan şablonlar eşliğinde,

yükselen alkış tufanları, tezahüratlar, şakşaklar ile

amigo ıslıkları, gürültü ve yaygaraları arasında,

kaybolmaya yüz tutan akl-ı selîm adına

diyoruz ki,

bilerek veya bilmeyerek

içine çekildiğimiz,

daha da çekilmeye çalışıldığımız

sonu ve çıkışı olmayan bağırtılar tartışmalar

ve kavga ortamına bir son verebilme adına,

belki de köprüden önceki son çıkışa yaklaşılırken

şu'culuğuna bu'culuğuna bakmaksızın

istisnasız herkesi,

özellikle de

ülke ve toplumun geleceği konusunda

karar verme konumunda olan

yetkili ve görevlileri

bir kez olsun,

herkesi ve herşeyi bir kenara bırakmaya,

yüce yaradan ile başbaşa kalmaya,

akıl ve vicdanlarını devreye sokmaya,

iki el bir baş ile düşünmeye davet ediyor,

akl-ı selîmin gereği olduğunu ve bir süredir

vicdanlarına hapsettiklerini düşündüğüm

bir yanlış soruyu bırakmaları ve

bir doğru soruyu sormaları istirhamıyla

sesleniyoruz:

"ben nasıl kurtulurum?"

sorusu sorulmaya devam edildiği sürece

"ben" ve toplum ve ülke olarak hep birlikte

hızla çöküşe doğru yuvarlandığımızı görmelerini..

ve yerine,

"toplum ve ülkem nasıl kurtulur?"

sorusunu sormaya başlamalarını ve

gereği olan adımları atmaları halinde,

"ben" ve toplum ve ülke olarak hep birlikte

hızla çıkışa yöneleceğimizi biz görebiliyoruz..

bu vahim durum "onlar"ca da görülmediği veya görülmediği takdirde

vay halimize..!

not: 

sözümüz,

hem meclis'ten içeri,

hem meclis'ten dışarı'dır..

düşman sevindirmek isteyenler hariç..

 

E-Posta: [email protected]

Ramazan Toprak 13 Ocak 2017 Cuma