Evde kalmış kız rolleriyle,

İnek Şaban'a kök söktürmesiyle,

Hınzır fettanlıklarına güldürmesiyle, hepimizde

'Sevgi emeği' bulunan tiyatro ve film sanatçısı

Ayşen Gruda birkaç gün önceki söyleşisinde,

"Benim nüfus kağıdımda Türk olduğum yazar..

Ama aklı başında bir insan olduğum için

Bunların hiçbir önemi yok..

Ben de bir kızılderili olabilirim..

Neyin ispatı ve kavgası içindeyiz..?

O Kürt çocukları da anne baba kuzusu..

Küçük hesaplar yüzünden iki taraf da ölüyor..

Dövüşe dövüşe değil, masa başında

Konuşa konuşa halletmemiz gerekiyor..

Bu konuda katkım olacaksa mağaralara gitmeye razıyım..

Çünkü onlar bana birşey yapmazlar..

Onlar da benim filmlerimle büyüdüler..

Bu devlet bana bir görev verirse,

Hiç korkmadan mağaralara gidip ikna ederim..

Masal anlatsam bile beni dinlerler"..



Arı duru bir bakış açısı,

İçten, iyiniyetli bir yaklaşım,

Daha yolun başında alınmış mesafe demek..

Neden olmasınki,

Arka plansız, sade bir yaklaşım,

Çoğu ağdalı, dağdağalı, iddialı bakış açıları ve

Yaklaşımlarından çok daha etkili.. bazen

En çetin bâdireler bile, sevgi dolu

Minicik bir dokunuşla atlatılmıyor mu..?

İçten gülen bir yüze..

Sevgiyle parıldayan bir göze..

Gönülden süzülüp gelen bir çift söze..

Bileğiyle değil yüreğiyle, sevgiyle uzanmış bir ele,

"İnsan olan" arkasını dönebilir mi..?



Ayşen Hanım'ın sevgi dokunuşları,

"Herşey" olmasa bile "çok şey".. en azından

Genel kanaate etkisi azımsanamaz, yadsınamaz..

Soğutulmuş yürekleri ısıtması, az şey mi..?

Böylesine dostâne, itmeyip çeken,

Minicik sıcacık sevgi dokunuşlarına,

Diğer adımlardan daha çok ihtiyacımız var..

Sanatın evrensel dili ile sanatçının evrensel kişiliği,

Dünya toplumları arasında nasıl bir köprü işlevi görüyorsa,

Aynı toplumun farklı kesimleri arasında da

Aynı işlevi, haydi haydiye görecektir..



Bu davranış, süreçle ilgili

Bir vatandaş sorumluluğu olduğu,

Bir birey sorumluluğu olduğu kadar da

Bir sanatçı sorumluluğu, bir kardeşlik göstergesi..

Takdire şâyan bu çıkışı küçümseyenlerin

Sürece ne kattığını sormak gerekmez mi..?

Sevginin üstesinden gelemeyeceği şey olmadığına göre,

Kin ve nefret söylemleriyle büyütülen yangına

"Ayşence" su dökme, alkışlanası bir davranış..



En karmaşık sorunların çözümü

Bazen çok uzaklarda değil,

Burnumuzun dibinde, gözümüzün önündedir..

Burnumuzun önüne dikilen parmağı ittiğimizde,

Gözümüzün önündeki perdeyi çektiğimizde

Manzara, olanca çıplaklığıyla gözlerimizi açacak..

Gözlerin açılması demek,

Karışık zihinlerin durulması demek..

İddia edildiği gibi zihinlerde kirlilik yoksa, sorun yok..

Varsa sorunu olanlar, ortaya çıkar hiç değilse..



Sürecin kırılma noktası mı..?

Yakın geçmişte aynı konuda sabıkası olan..

Tuzu kuru, değerlerimize yabancı(!) unsurların,

Hak ve özgürlük yandaşçılığına inanma safdilliği olur..

Günümüzün hakemi, uzlaştırmacısı rollerine soyunan

Ayrık otlarına hiçbir biçimde itibar edilmemeli,

Süreci boşa düşürecek, başa döndürecek

Bu hayatî yanlışa düşülmemelidir..



Veren, dağarcığındakini verirmiş ya..

"İnsanların canının yanmaması için hepimize görev düşüyor"

Sözleriyle "sevgimi sunmaya hazırım" diyen,

Gönlünden kopanı değil gönlünü veren

Ayşen'in çabası ile çözümü eşdeğer görmek, nasılki

Bağlamından koparılmış bir ifrat, abartılı bir kabul ise..

Küçümsemek de bir tefrit, bir ardniyet olmaz mı..?

Yanlıştakileri durup düşünmeye sevkedecek

Bir sevgi molası, az bi'şey mi..?



Uzunca yıllara sâri,

Zaman içinde yaşanan/yaşatılan acılarla

İyice karmaşık ve içinden çıkılmaz hale getirilmiş

Temel bir sorunun kalıcı çözümünde,

Hiç kimse veya hiçbir şeyin

Tek başına çözücü unsur olması mümkün değil..

Ancak küçücük sihirli sevgi dokunuşlarının

Acı, kin ve nefretle soğumuş gönülleri

Isıtacağı, yumuşatacağı kesin..