çita erdo ve yavruları acıkmıştır..

kurak geçen mevsim nedeniyle yeterince avlanamayan

çita, yeni doğan beş yavrusundan ikisini kaybetmiştir..

kalanların yaşaması için daha çok avlanması gerek..

yağan yağmur sonrası hava açık, nemli, güneşli bir gün..

saklandığı çalılıklar arasından çıkmadan önce,

"ben avı yakalayıncaya, güvenliğini sağlayıncaya,

sizi çağırıncaya kadar yerinizden ayrılmayın"

diye yavrularını sıkı sıkıya tembihler..

yeni yağışlarla yeşeren otlarla bereketlenmiş

bölgesini kontrole çıkar..

bir de ne görsün,

tomson ceylanları bölgesinde otlanmakta..

gözüne kestirdiği bir ceylanı gözetlemeye başlar..

boyu zaten fazla uzun olmayan otlar arasında

gizlenerek ve sürünerek avına doğru ilerler..

otların kımıldadığını farkeden ceylan otlanmayı bırakır,

başını kaldırır, kımıldayan otlara bakar ancak

korkulacak bir durum görünmemektedir..

durumu farkeden ve bir süre bekleyen çita

otları siper ederek başını hafifçe kaldırıp bakar..

ceylanın otlanmaya devam ettiğini görünce

toprakla bir olup avına doğru ilerlemeye devam eder..

otların yine hafifçe kımıldadığını farkeden ceylan bu kez

hafif esen rüzgarın etkisiyle otların kımıldadığını sanır,

fazlaca oralı olmaz ve

taze otları midesine indirmeye devam eder..

durumu değerlendiren çita adımlarını hızlandırır,

yeterli mesafeye yaklaştığı anda, atletik vücuduyla,

saklandığı otlar arasından ok gibi fırlar ..

aniden yakınında beliren çitanın

kendisine doğru koştuğunu gören

ceylan da ok gibi yerinden fırlar ve

başlar kaçmaya, çita da peşinden kovalamaya..

birkaç zikzak, birkaç "u" dönüşü,

kaçmaca kovalama manevraları derken

avına iyice yaklaşan çita dengesini bozmadan

sağ ön ayağıyla ceylanın arka ayaklarına vurur,

vurmasıyla beraber dengesini kaybeden ceylan

yerde yuvarlanmaya başlar, ortalık toz duman olur,

avının boğazını dişleriyle sıkıca ısırır..

büyük efor sarfederek kaybettiği nefesini toplarken

ceylanın da son nefesini vermesini bekler..

dakikalar içinde ceylanın hareketsiz kalmasıyla

avını kuytu bir yere çekmek istese de başaramaz..

bunun üzerine duyabilecekleri kadar

kısık bir sesle yavrularına seslenir..

annelerinin çağrısını duyan yavrular

saklandıkları çalılıklar arasından çıkarlar,

sesin geldiği yere doğru koşmaya başlarlar..

seslerini yakınlarda gezinen sırtlan abdo duymuştur..



hikayede üç seçenekli son:

ilk son..

sırtlan, az önce üzerine konduğu

başka bir avı âfiyetle yemiş, tıka basa doymuştur,

ancak yine de abdoluğunu göstermiş,

bu ava da yönelmiştir ancak anne çita,

hem annelik içgüdüsüyle yavrularını korumak,

hem avına sahip çıkarak karınlarını doyurmak için

vargücüyle göğsünü gererek sırtlana karşı durmuştur..

çitanın ölümü göze alarak geldiğini gören sırtlan,

zaten tıka basa doymuş olması nedeniyle

çitayla mücadeleyi göze alamaz,

onları avlarıyla başbaşa bırakır,

çeker yoluna gider..



ikinci son..

sırtlan, sırtlandır..

hem çitanın, hem avın üzerine saldırır..

çita başlangıçta karşı koyar gibi yapsa da

hem gücü yetmeyeceği, hem yavrularını koruyabilmek için

çaresizce uzaklaşır oradan.. ve sırtlan

çitadan kaptığı avı âfiyetle yer..



üçüncü son..

çita, yavrularını ve avını korumak için

sırtlanla çetin bir mücadeleye girer..

mücadelenin sonucu bellidir ama diğer tarafta

hem kendini hem yavrularını açlık beklemektedir..

çita, mücadeleyi tercih etmiştir..

*

Değerli okuyucular!

Hikayedeki sonu ben de bilmiyorum..

Mücadele hâlen devam etmekte olduğu için

Kazanan henüz belli değil.. ancak

Benim gönlüm "ilk son"dan yana..

Ya sizinki?



Not: Hikayede yer alan sembolik isimlerin

Gerçek hayattakilerle hiçbir ilişkileri bulunmamaktadır...