İster Kürt Sorunu,

rnİster Alevi Sorunu,

rnİster başka bir sorun olsun,

rnTemel bir sorun ele alınırken

rnGenetik bir sorun mudur nedir,

rnÇıkış noktasındaki tesbitler, teşhisler ile

rnGerekçeler bağlamında herhangi bir sorun görünmüyor..

rnÖncelikli sorun çıkış noktasından sonra başlıyor..

rnÖncelikli soruna bi'hüzme ışık tutalım dilerseniz..

rnÇıkış noktası sonrasındaki üç ana grubun,

rn

rnİlki,

rnSorunun aslî ve sürekli muhatabı olduğu için,

rnÇözüme bel bağlayan, "bu kez..." diye umuda kapılan,

rnHer defasında ciddi bir beklentiye sokulan ve

rnHer defasında ciddi bir bedel ödeyen kesim..

rn

rnİkincisi,

rnSorunun doğrudan muhatabı olmadığı için

rnÇıkış söylemlerine duyduğu güven(!) ve

rn'Nasıl olsa çözüm yoluna girildi' rahatlığıyla

rnSorunun takibini, çözümünü kendi haline terkeden,

rnHer defasında soruna ilgisini yitiren ana toplum kitlesi..

rn

rnÜçüncüsü,

rnSorundan beslenenler,

rnKi asıl bu dönemde devreye giriyor ve

rnBu aşamada kendi yol haritalarını(!) devreye sokuyorlar,

rnHer defasında sorundan yararlanıyor ve

rnHer hâlükârda kazanıyorlar..

rn

rnHer defasında,

rnÇözüm vaatleri gölgesinde

rnVarış(!) noktasına doğru gidilirken,

rnBüyük beklentiye sokulan

rnSorunun asıl muhataplarını

rnYine hayal kırıklığı, yine hüsran beklemekte,

rn

rnSorunun doğrudan muhatabı olmayan ana toplum gövdesi,

rnSonuca pek de müessir olmayan, en fazla

rnSınırlı bir tepki verdikten sonra

rnSorunu seyretmeyi yeğlemekte..

rn

rnGeriye sorundan beslenenler kalıyor..

rnKi onlar, zaten varış(!) noktasına kadar uyguladıkları

rnHazır(!) yol haritalarıyla

rnCiddi mesafeler katettikleri,

rnCiddi ölçeklerde kazandıkları için

rnSorundan tek sevinenler oluyorlar, her defasında..

rn

rnŞimdi gelelim, sorunun

rnÇıkış noktasındaki durumu ile

rnVarış noktasındaki durumların karşılaştırmasına..

rnHer defasında

rnSorunun çıkış noktasına göre,

rnDaha mı ilerideyiz, yoksa

rnDaha mı gerideyiz tartışmasında,

rnTopluma nefes aldıracak bir noktaya gelindiğini

rnKim, göğsünü gere gere söyleyebilirki..

rnBu tartışmalar yapılırken bile

rnSorundan beslenenlerin hâlâ mesafe almaya

rnDevam ettikleri görülebiliyor mu?

rn

rnHâl böyleyken,

rnSorundan beslenmek suretiyle

rnAna-temel sorunun önünde

rnKendileri öncelikli sorun haline gelenleri

rnÖncelikli sorun olarak görmek ve

rnÖncelikli olarak onları çözmek gerekmiyor mu?

rnBu yapılmadığı, yapılamadığı sürece,

rnSorunun asıl muhatapları ile

rnToplum ana gövdesi,

rnHep birlikte

rnSorunun

rnHem doğrudan

rnHem dolaylı bedellerini ödemeye devam edecektir..

rn

rnSayıları parmakla sayılacak kadar

rnAz oldukları halde, her defasında

rnSorundan ve çözümsüzlükten beslenenler mi?

rnOnlar hep kazanmaya,

rnOnlar hep sevinmeye devam edecek,

rnBu kısır döngü kırılmadığı,

rnİnsanımızın haysiyetine yaraşır,

rnMillî bir yol haritası çıkarılmadığı sürece..

rn*

rnSorundan beslenenlerin insafına(!) terkedilen

rnHer bir sorun çözümsüzlüğe terkedilmiş olmuyor mu?

rn

rnE-Posta: ramazantoprak19@gmail.com